Nierezydent, czyli kto?

Obcokrajowiec pracujący w Polsce może zostać uznany za rezydenta lub nierezydenta. Znaczenie ma w tym przypadku fakt, czy posiada on miejsce zamieszkania na terenie naszego kraju. Kim jest nierezydent i jakie są jego obowiązki podatkowe?

Nierezydent – kto to?

Nierezydentem nazywamy osobę, która nie ma miejsca zamieszkania na terenie Polski w rozumieniu przepisów podatkowych. Mowa o osobach fizycznych, które miejsce zamieszkania posiadają za granicą oraz o osobach prawnych i pozostałych podmiotach z siedzibą w innym kraju, mogących nabywać prawa i zaciągać zobowiązania w swoim imieniu. Nierezydenci to również firmy, oddziały i przedstawicielstwa, które rezydenci utworzyli za granicą, a także urzędy konsularne, organizacje międzynarodowe czy obce przedstawicielstwa, które korzystają z przywilejów i immunitetów.

Nierezydent a obowiązki podatkowe

Nierezydenci podlegają obowiązkowi podatkowemu w ograniczonym zakresie. Opodatkowaniu w Polsce podlegają wyłącznie te dochody, które uzyskali oni na terytorium naszego kraju.  Mowa m.in. o dochodach z tytułu pracy wykonawczej wykonywanej na terenie Polski na podstawie umowy o pracę, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy czy pracy nakładczej, a także z tytułu osobiście wykonywanej w RP działalności. Nie ma w tym przypadku znaczenia miejsce wypłaty pensji. Opodatkowaniu w przypadku nierezydentów podlegają również dochody z prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej, a także z nieruchomości (np. wynajmu lub sprzedaży) położonej na terenie kraju.

PIT nierezydenta i właściwość organów podatkowych

Dochody nierezydentów, którzy uzyskują wskazany wyżej dochód – np. z tytułu stosunku pracy lub pracy nakładczej – są opodatkowane według skali podatkowej. Są oni zobowiązani do złożenia zeznania PIT-37 do 30 kwietnia roku, który następuje po roku podatkowym, chyba że dzień ten przypada na dzień wolny – wówczas PIT należy rozliczyć do kolejnego dnia roboczego. Zeznania obcokrajowców należy składać w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania cudzoziemców. Podczas ustalania właściwości urzędów dla nierezydentów, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, brany jest pod uwagę adres zamieszkania lub siedziby płatnika, jeżeli pobór podatku następuje za jego pośrednictwem. Jeżeli natomiast następuje ono bez pośrednictwa płatnika, właściwość organu podatkowego zależy od miejsca jego pobytu. Jeśli nie da się określić właściwości, pod uwagę bierze się miejsce wykonywania czynności, z tytułu których nierezydent uzyskuje przychód.

Przeczytaj także: Całkowity koszt zatrudnienia pracownika – co wchodzi w skład kosztów pracodawcy?

Preferencje i ulgi podatkowe dla nierezydentów

Nierezydenci, którzy osiągają i rozliczają w Polsce przychody, mogą korzystać z odliczeń oraz ulg, wpływających na wysokość zobowiązania podatkowego – dokładnie tak jak polscy obywatele. O ile składają oni w Polsce deklarację PIT-36 bądź PIT-37, przysługuje im prawo m.in. od ulgi na Internet czy ulgi prorodzinnej. Mają oni ponadto możliwość rozliczania się wspólnie z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Niezbędne jest jednak wówczas posiadanie rezydencji określonej przez specjalny certyfikat oraz osiąganie w Polsce dochodów o wysokości minimum 75% dochodów ogólnych.