Zleceniodawca podpisuje umowę zlecenie, pracownik – umowę o pracę. To jednak zaledwie jedna występująca między nimi różnica. Co jeszcze różni pracownika i osobę wykonującą zlecenie, a co stanowi podobieństwo?

Zleceniobiorca – co go wyróżnia?

Zleceniobiorca podlega przepisom kodeksu cywilnego, w związku z czym roszczeń dochodzi się jedynie przed sądem cywilnym. Nie dotyczą go więc zapisy określone w kodeksie pracy jako prawa i świadczenia pracowników. Osoba przyjmująca zlecenie ma obowiązek wykonania konkretnej czynności na rzecz zleceniodawcy. Wykonywana na tej zasadzie praca nie wlicza się do stażu. Osobie zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia nie przysługuje również prawo do zasiłku, zwolnienia czy płatnego urlopu – chyba że warunki dot. płatnej przerwy w pracy zostaną zawarte w umowie podczas jej podpisywania. Co więcej, umowa tego rodzaju nie gwarantuje zleceniobiorcy ciągłości pracy. Jeżeli natomiast nie znajduje się w niej zapis o okresie wypowiedzenia, zakończenie współpracy może mieć miejsce w dowolnym momencie.

Pracownik – prawa i obowiązki

Osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę podlega przepisom kodeksu pracy oraz prawa pracy – wiąże się to zatem z dochodzeniem roszczeń w sądzie pracy. Pracownik jest zobowiązany do wykonywania konkretnych obowiązków na rzecz swojego pracodawcy w ustalonym przez niego miejscu i czasie, a za wykonaną pracę otrzymuje określone w umowie wynagrodzenie. Umowa o pracę – w odróżnieniu od umowy zlecenia – gwarantuje stałe zatrudnienie i wlicza się do stażu pracy. Pracownik ma ponadto prawo do licznych przywilejów – m.in. płatnego urlopu, zwolnienia lekarskiego czy zasiłku macierzyńskiego. Dotyczą go również konkretne okresy wypowiedzenia ustalone w kodeksie pracy.

Przeczytaj także: Koszty pracodawcy – ile kosztuje zatrudnienie pracownika?

Pracownik a zleceniobiorca – podstawowe różnice

Między pracownikiem a zleceniobiorcą występują pewne kluczowe różnice. Umowę zlecenia zawierają zleceniodawca i zleceniobiorca, z kolei umowę o pracę zawiera się pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Zleceniobiorca ma znacznie większą swobodę i dowolność podczas wykonywania zlecenia. Pracownik może jednak cieszyć się stabilnością zatrudnienia. Ma on również prawo do rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych – w formie dodatku pieniężnego lub czasu wolnego. Zleceniobiorcom takie prawo nie przysługuje. Co więcej, zasiłek macierzyński, zwolnienie lekarskie lub urlop na opiekę nad dzieckiem są w ich przypadku możliwe jedynie w sytuacji, gdy dobrowolnie zgłoszą się oni do ubezpieczenia chorobowego. Różnica między zleceniobiorcą a pracownikiem widoczna jest również w kwestii przedłużania umów w przypadku ciąży. Zatrudnienie na podstawie umowy o pracę wiąże się z obowiązkiem jej przedłużenia. W przypadku zlecenia pracodawca nie jest jednak do tego zobowiązany. Co więcej, pracownik otrzymuje co miesiąc minimalne wynagrodzenie – zleceniobiorcy natomiast gwarantuje się wyłącznie minimalną stawkę godzinową.

Przeczytaj także: Aneks do umowy o pracę – kiedy powinno się go wystawić?