Feminatywy i zaimki – problemy językowe w HR

Stosowanie feminatywów w miejscu pracy ma dla wielu kandydatek bardzo duże znaczenie. Pomaga ono według nich wzmacniać pozycję kobiet na rynku pracy i wskazuje na szacunek do płci żeńskiej zajmującej konkretne stanowiska. Z jakimi trudnościami dot. feminatywów spotykają się działy HR?

Czym właściwie są feminatywy?

Feminatywy to pochodzące z łaciny nazwy rzeczowników rodzaju żeńskiego. Nie wszystkie z nich przyjęto do oficjalnego języka polskiego. Przy użyciu feminatywów określa się m.in. kobiece:

• pochodzenie i przynależność narodową;
• przekonania, światopogląd i wyznanie;
• tytuły oraz funkcje zawodowe;
• cechy fizyczne i psychiczne;
• wykonywane czynności.

Sama Rada Języka Polskiego podkreśla, że stosowanie feminatywów to dążenie do symetrii w nazwach zawodów oraz stanowisk.

Przeczytaj także: Employee experience – dlaczego warto o nie zadbać?

Feminatywy – dlaczego ich stosowanie ma znaczenie?

Stosowanie feminatywów umożliwia sprawiedliwą identyfikację kobiet w życiu publicznym. Ma ono być wyznacznikiem równego traktowania obu płci. Niestety, wiele grup społecznych wciąż jest przeciwnych wprowadzaniu końcówek żeńskich do wszelkiego rodzaju nazw. Feminatywy w miejscu pracy mają bardzo duże znaczenie dla kandydatek i pracownic. Dzięki nim kobiety czują się akceptowane w równym stopniu co pracownicy płci męskiej. Aż 83% z nich uważa, że feminatywy w odniesieniu do stanowisk pracy powinny być stosowane powszechnie. Wiele z nich chciałoby również mieć wpływ na brzmienie nazwy zajmowanego stanowiska. Kobiety uważają nazewnictwo za istotne choćby z tego powodu, że określa ono konkretną funkcję zawodową – dokładnie w taki sam sposób, jak w przypadku zawodów męskich. Niestosowanie żeńskich końcówek jest dla wielu kobiet równoznaczne z działaniem w oparciu o stereotypy płci.

Zobacz także: Symfonia Hsys – Wszystkie procesy HR w jednym systemie

Problemy językowe w HR

Problemy z feminatywami i odpowiednimi zaimkami pojawiają się bardzo często podczas tworzenia ogłoszeń o pracę i formułowania opisów stanowisk, na które poszukiwane są kobiety. Tworzenie feminatywów nie jest jednak skomplikowane – najczęściej wystarczy dodać do konkretnej nazwy przyrostek nazywany sufiksem, np.:

• -a, np.: uczony – uczona, księgowy – księgowa, przewodniczący – przewodnicząca,
• -ka, np.: lekarz – lekarka, psycholog – psycholożka, profesor – profesorka, architekt – architektka, programista – programistka;
• -ini/-yni, np.: naukowiec – naukowczyni, mówca – mówczyni, burmistrz – burmistrzyni, członek zarządu – członkini zarządu.

Kandydatki widząc już w nagłówku nazwę stanowiska z uwzględnieniem ich płci, aplikują do danej firmy zdecydowanie chętniej. Ta z pozoru niewielka zmiana bardzo dobrze odzwierciedla stosunek pracodawcy do kobiet oraz jego podejście do różnorodnego środowiska pracy. Feminatywy powinny być stosowane w ogłoszeniach rekrutacyjnych i używane podczas rozmów kwalifikacyjnych. Uwzględnianie ich już na etapie rekrutacji wiele mówi o danym przedsiębiorstwie. Stosowanie feminatywów na co dzień związane jest z koniecznością przyzwyczajenia się do nowych form nazewnictwa, dlatego zmiana ta wymaga czasu – z pewnością jednak spotka się z uznaniem wielu kobiet poszukujących zatrudnienia. Równie ważne co feminatywy okazują się prawidłowe zaimki stosowane w przypadku osób transpłciowych oraz niebinarnych.

Przeczytaj także: Digital well-being – jak zadbać o cyfrową równowagę w korzystaniu z technologii?